بسياری از مشکلاتی تلفظی که زبان‌آموزان با آنها مواجه هستند در نتيجه استفاده غلط از اصواتی است که در زبان مادری خود به کار مي‌برند. بنابراين مشکلات تلفظی که شما از آن رنج مي‌بريد احتمالاً مشابه مشکلاتی است که ديگر زبان‌آموزان «هم زبان» شما هم با آن مواجه هستند. وقتی يک انگليسي‌زبان بومی (native) به شما مي‌گويد که شما (بعنوان مثال) لهجه روسی يا چينی داريد، در واقع اين نکته را تأييد مي‌کند. بسياری از برنامه‌های کاهش لهجه بر اساس تحقيقاتی است که اصوات خاصی را که هر گروه زبانی (مثلاً فرانسوي، چيني، اسپانيايي، ژاپنی و ...) موقع ادای کلمات انگليسی دارد، مشخص مي‌کنند. بعنوان مثال 70% اسپانيايي‌ زبانها در تلفظ صدای /st/ در کلمه stick مشکل دارند در حاليکه چينی زبانها هيچ مشکلی در تلفظ آن ندارند. نکته‌های زير به شما کمک مي‌کنند که تأثير زبان مادری خود بر انگلیسی‌تان را کاهش دهيد.
 

به حرکات دهان انگلیسی زبانان (native) دقت کنيد.

موقع تماشای برنامه‌های زبان اصلی به حرکات دهان گوينده خوب دقت کنيد. آنچه که مي‌گويد را تکرار کنيد و لحن صدای او را تقليد کنيد.

شمرده صحبت کنيد.

تا وقتی که لحن و اصوات انگليسی را بخوبی فرا نگرفته‌ايد، شمرده صحبت کنيد. اگر شما سريع و با لحن و تلفظ غلط صحبت کنيد، انگليسی زبانها در فهميدن آنچه که مي‌خواهيد بگوييد مشکل پيدا خواهند کرد. همچنين اگر شما به «اشتباه صحبت کردن» خود ادامه دهيد، اين اشتباهات در ذهن شما ماندگار خواهند شد.

از ديکشنری استفاده کنيد.

با علائم فونتيک ديکشنری خود آشنا باشيد و تلفظ صحيح کلماتی را که ادای آنها برای شما دشوار است در آن جستجو کنيد.

از ديگران کمک بگيريد.

يک فهرست از کلماتی که تلفظ آنها برای شما دشوار است، تهيه کنيد و از يک دوست انگليسی زبان (native) بخواهيد آنها را برای شما تلفظ کند. خوب است صدايش را ضبط کنيد و بعداً به آن گوش دهيد و خودتان هم آن را تکرار کنيد. اگر چنين دوستی نداريد مي‌توانيد از نرم افزارهايی که کلمات را با صدای ضبط شده انسان ادا مي‌کنند استفاده کنيد.

به کتابهای نواردار گوش دهيد.

با تهيه کتابهايی که دارای يک نوار يا سی‌دی صوتی هستند مي‌توانيد در يک زمان هم بخوانيد و هم گوش کنيد. بخشهايی از کتاب را با صدای بلند بخوانيد و صدای خودتان را ضبط کنيد. صدای خودتان را با گوينده اصلی مقايسه کنيد و سعی کنيد اشتباهاتتان را اصلاح کنيد.

به پسوندهای s و ed دقت کنيد.

تلفظ صحيح کلماتی که به s و ed ختم مي‌شوند را ياد بگيريد. مثلاً s- يا es- را در نظر بگيريد. اين پسوند گاهی صدای /S/ مي‌دهد (مثلاً در eats)، گاهی صدای /Z/ مي‌دهد (مثلاً در plays) و گاهی هم صدای /IZ/ مي‌دهد (مثلاً در washes). (برای فراگيری نحوه تلفظ صحيح اين قبيل کلمات.)
 

با صدای بلند انگلیسی بخوانيد.

هر روز به مدت 15 تا 20 دقيقه يک متن انگليسی (مثلاً يک کتاب داستان) را با صدای بلند بخوانيد. اين به شما کمک مي‌کند که آن دسته از عضلات دهان را که برای انگليسی صحبت کردن به کار مي‌آيند، تقويت کنيد. تحقيقات نشان مي‌دهد که برای صحبت کردن يک زبان جديد حدود سه ماه تمرين روزانه مورد نياز است تا عضلات دهان (برای آن زبان خاص) تقويت شوند.                              

صدای خودتان را گوش کنيد.

صدای خودتان را ضبط کنيد و برای يافتن اشتباهات تلفظی خود به آن گوش دهيد. اين يک تمرين بسيار عالی است، زيرا اين به شما کمک می‌کند از اشتباهاتی که دائماً  مرتکب مي‌شويد آگاه شويد.
 

صبور باشيد.

شما می‌توانيد نحوه صحبت کردن خود را بهبود بخشيد، ولی اين «يک شبه» بدست نمي‌آيد. مردم اغلب به دنبال کسب نتيجه فوری هستند و به همين دليل خيلی زود دلسرد می‌شوند و از تلاش دست برمی‌دارند.

«استرس کلمه (word stress)» در درک مطلب شنيداري نقش بسيار مهمي را ايفا مي‌کند. زبان انگليسي يک زبان «استرس محور» مي‌باشد که اين بدان معنا است که سيلابهاي خاصي استرس بيشتري نسبت به بقيـه دريافت مي‌کنند، در حاليکه از روي کلمات فاقد استرس به سرعت مي‌گذريم. انگليسي‌زبانان به طور طبيعي استرس کلمات را به کار مي‌برند. اين آنقدر براي آنها طبيعي است که حتي نمي‌دانند دارند از آنها استفاده مي‌کنند. در بسياري از زبانها، از جمله فرانسه و ژاپني، هر سيلاب با «تأکيد» مساوي و يکسان تلفظ مي‌شود. بنابراين اين دسته از غير انگليسي زبانان اغلب با دو مشکل مواجه هستند:

1. آنها نمي‌توانند به راحتي صحبتهاي انگليسي زبانان بومي (native) را درک کنند، مخصوصاً اگر تند صحبت کنند.

2. انگليسي‌زبانان بومي هم به نوبه‌ي خود در درک صحبتهاي غير انگليسي زبانان (غير بومي) مشکل دارند.

اما «استرس کلمه (word stress)» دقيقاً چيست؟ انگليسي زبانان هر سيلاب را با شدت يکساني بيان نمي‌کنند،‌ بلکه يک سيلاب را با استرس (تکيه) تلفظ مي‌کنند. آنها يک سيلاب را بلند و واضح و بقيه سيلابها را آرامتر بيان مي‌کنند.

سه کلمه‌ي photographer ، photograph و photographic را در نظر بگيريد. اين سه کلمه اگر چه هم خانواده هستند، اما استرس هر کدام در جاي متفاوتي قرار گرفته است:

PHO to graph
pho TO grapher
pho to GRA phic

همه کلماتي که بيش از دو سيلاب دارند، داراي يک سيلاب استرس دار يا مؤکد هستند:

TEAcher, jaPAN, CAnada, aBOVE, converSAtion, imPORtant, deMAND, etc.

انگليسي زبانان بيشتر به سيلابهاي «استرس دار» دقت مي‌کنند و نه به سيلابهاي «خفيف». اگر شما در صحبتهايتان به درستي از استرس کلمات استفاده کنيد، به سرعت هر دو مهارت درک مطلب شنيداري و تلفظ خود را تقويت خواهيد کرد.

هر موقع که چيزي به انگليسي گوش مي‌دهيد (مثلاً راديو يا يک فيلم زبان اصلي) به استرس هر کدام از کلمات دقت کنيد. اولين قدم شما اين است که آن را بشنويد و تشخيص دهيد. در مرحله بعد شما مي‌توانيد آن را به کار بريد!

وقتي لغت جديدي را ياد مي‌گيريد،‌ بايد مکان استرس آن را هم بياموزيد. اگر يک دفـترچه لغت داريد، موقع يادداشت يک لغت جديد حتماً نشان دهيد که کدام سيلاب داراي استرس است. اگر نمي‌دانيد مي‌توانيد به يک دیکشنری مراجعه کنيد. در ديکشنريها معمولاً سيلاب استرس‌دار را با يک علامت (  '  ) نشان مي‌دهند (قبل يا بعد از سيلاب استرس‌دار).

علاوه بر استرس کلمه (word stress)، بايد استرس جمله (sentence stress) را هم درست ادا کنيد.

بطور کلي کلمات استرس‌دار در يک جمله عبارتند از: اسم ها، ‌افعال اصلي (مانند read, visit و ...)، صفت ها و قيدها. کلمات ديگر يعني حروف تعريف، افعال کمکي، ضماير و ... در جمله استرس نمي‌گيرند. (دقت کنيد سيلابهاي استرس‌دار را با کلمه استرس‌دار اشتباه نگيريد.)

جمله زير را با صداي بلند بخوانيد:

The beautiful mountain appeared transfixed in the distance.

حالا اين جمله را با صداي بلند بخوانيد:

He can come on saturdays as long as he doesn't have to do any homework in the evening.

اگر چه جمله دوم تقريباً 30% طولاني‌تر از جمله اول است، ولي براي بيان هر دوي آنها زمان يکساني مورد نياز است، زيرا در هر جمله پنج کلمه استرس‌دار وجود دارد.

در بيشتر ديکشنريهای امروزی برای نشان دادن تلفظ کلمات از سيستم IPA استفاده مي‌شود. در جدول زير همه علائم و نشانه‌های IPA آورده شده است. به علامت‌ها و کلمه‌های نمونه دقت کنيد و با کليک روی Amer (انگليسی آمريکايي) يا Brit (انگليسی بريتانيايي) تلفظ آنها را بشنويد (با فرمت mp3). تلفظ بريتانيايی نيز آنجا که با تلفظ آمريکايی تفاوت آشکاری دارد، آورده شده است.
 

حروف همخوان (بی‌صدا)  IPA words listen bad, lab Amer did, lady Amer find, if Amer give, flag Amer how, hello Amer yes, yellow Amer cat, back Amer leg, little Amer man, lemon Amer no, ten Amer sing, finger Amer pet, map Amer red, try Amer sun, miss Amer she, crash Amer tea, getting Amer check, church Amer think, both Amer this, mother Amer voice, five Amer wet, window Amer zoo, lazy Amer pleasure, vision Amer just, large Amer

حروف واکه (صدا‌دار)  IPA words listen cup, luck Amer arm, father Amer / Brit cat, black Amer met, bed Amer away, cinema Amer turn, learn Amer / Brit hit, sitting Amer see, heat Amer hot, rock Amer / Brit call, four Amer / Brit put, could Amer blue, food Amer five, eye Amer now, out Amer go, home Amer where, air Amer / Brit say, eight Amer near, here Amer / Brit boy, join Amer pure, tourist Amer / Brit

پايانه‌ها (يا پسوندهای) s و ed دو تا از متداول‌ترين پايانه‌ها (endings) در زبان انگليسی هستند. قواعد تلفظ آنها تغيير ناپذير است و برای انواع مختلف کلمات يکسان است.

کاربرد پايانه s

پايانه s چهار کاربرد مختلف دارد:

نحوه تلفظ پايانه s

1- در کلماتی که به يکی از صداهای //، //، //، //، // و // ختم می‌شوند، پايانه s صدای /IZ-/ می‌دهد:

refuses, passes, judges, watches, garages, wishes.

2- پس از حروف صدادار و نيـز کلماتی که به يکی از صداهـای //، //، //، //، //،
//، //، //، // و // ختم می‌شوند، پايانه s صدای /z-/ می‌دهد:

boys, lies, ways, pubs, words, pigs, loves, bathes, rooms, turns, things, walls, cars.

3- پس از حروف بی‌صدای //، //، //، // و // پايانه s صدای /s-/ می‌دهد:

cups, cats, walks, laughs, tenths.

کاربرد پايانه ed

پايانه ed برای ساختن زمان گذشته ی ساده و نيز قسمت سوم افعال با قاعده به کار می‌رود:

نحوه تلفظ پايانه ed

1- پس از يک // يا //، پايانه ed صدای /Id-/ می‌دهد:

landed, started, visited, demanded

2- پس از حروف صدادار و نيز حروف بي‌صدای //، //، //، //، //، //، //، //،
//، //، // و //،  پايانه ed صدای /d-/ می‌دهد:

tied, paid, robbed, lived, used, judged, seemed, turned, cared, failed.

3- پس از بقيـه حروف بی صدا، يعنی //، //، //، //، //، // و // پايانه ed صدای /t-/ می‌دهد:

developed, looked, laughed, berthed, missed, wished, watched.

در بيشتر ديکشنريها براي نشان دادن استرس (stress) از علامت  '  استفاده می‌کنند. گاهی هم از حروف بزرگ استفاده می‌شود. به عنوان مثال به کلمه‌های زير دقت کنيد:

magazine /,'/ 

letter /'/ 

در کلمه اول استرس روی سيلاب (يا بخش) سوم (-zine) و در کلمه دوم روي سيلاب اول (-let) قرار دارد.

هر کلمه انگلیسی که دارای دو يا چند سيلاب باشد، حتماً دارای يک سيلاب استرس دار نيز می‌باشد:

'yellow (= YEL + low) 

sham'poo (= sham + POO) 

com'puter (= com + PU + ter) 

تغيير استرس کلمات

بسياري از کلمات در زبان انگلیسی به دو صورت اسم و فعل (هر دو) به کار می‌روند. تلفظ بسياری از اين نوع کلمات، چه به صورت اسم به کار روند و چه به صورت فعل هميشه يکسان است. مثلاً در کلمه sur'prise که هم به معني «غافلگيری» و هم به معنی «غافلگير کردن» می‌باشد، استرس همواره روی سيلاب دوم (-prise) قرار دارد.

اما بعضي از اين کلمات دو حالتی، اسم و فعل هر کدام - از لحاظ محل قرار گيری استرس - تلفظی متفاوت دارند. مهمترين اين کلمات در جدول زير آورده شده‌اند: